Zaburzenia lękowe u dzieci i młodzieży.
Lęki u dzieci i młodzieży.
Tiki nerwowe u dziecka terapia. Tiki nerwowe leczenie.
Psychoterapię indywidualną dzieci i młodzieży prowadzoną w nurcie poznawczo-behawioralnym wykorzystujemy w leczeniu zaburzeń lękowych u dzieci i nastolatków. Pomocy specjalistycznej udzielamy również dzieciom i młodzieży z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi (nerwica natręctw), fobia szkolna, lęk separacyjny, lęk uogólniony (lęk przed lataniem samolotem, lęk przed psami -pracujemy z naszym pupilem pieskiem maltańczykiem, lęk przed pająkami, lęki dotyczące ciemności, jazdy środkami lokomocji etc).Nasi terapeuci specjalizują się również w pomocy dzieciom i młodzieży w trudnościach z tikami nerwowymi.
Zaburzenia lękowe mają negatywny wpływ na rozwój szkolny i psychospołeczny dziecka. Dziecięcych i nastoletnich zaburzeń lękowych nie należy lekceważyć, gdyż ich skutki mogą mieć bardzo negatywny wpływ na rozwój i późniejsze życie dziecka. Nieleczone zaburzenia lękowe mają tendencję do nasilania się w czasie, ponieważ dziecko uczy się, że unikanie obniża lęk a dzieje się odwrotnie bo one rosną tylko w siłę. Terapia poznawczo-behawioralna jest najlepszym sposobem leczenia zaburzeń lękowych dając dzieciom narzędzia do radzenia sobie z lękiem samodzielnie – teraz i w przyszłości. Jeżeli rodzice podejrzewają, że dziecko lub młody człowiek mogą cierpieć z powodu zaburzenia lękowego, powinni zwrócić się do psychoterapeuty poznawczo-behawioralnego w celu przeprowadzenia diagnozy i podjęcia terapii.
Oferowana pomoc psychologiczna skierowana jest również dla dzieci i młodzieży z trudnościami w zaburzeniach obsesyjno-kompulsywnych (OCD,nerwica natręctw) to zaburzenie lękowe, w którym dziecko nadmiernie zamartwia się, boi lub przejmuje i próbuje sobie radzić z uczuciem lęku poprzez wykonywanie zrytualizowanych czynności. Terapia zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych musi być zawsze podjęta bardzo szybko aby dziecko nauczyło się metod opanowania tej trudności, pokonania lęku.
Tiki nerwowe u dzieci
Kolejną trudnością w której specjalizują się nasi psycholodzy w obszarze psychoterapii poznawczo-behawioralnej są tiki nerwowe u dzieci i nastolatków. Tiki nerwowe to spontaniczne i krótkotrwałe skurcze mięśni, mają postać mimowolnych ruchów i dotyczą jednej lub kilku części ciała. Tiki nerwowe możemy podzielić na ruchowe, wokalne i czuciowe oraz na formy proste i złożone.
Tiki ruchowe prosta forma dotyczą jednej grupy mięśni np.: marszczenie czoła, mruganie oczami, otwieranie ust, unoszenie brwi, potrząsanie głową. Z kolei tiki złożone ruchowe to wzory sekwencyjnych ruchów: dotykanie nosa, dotykanie innych ludzi, zagryzanie warg, kopanie czy podskakiwanie.
Tiki wokalne, to mimowolnie wydawanie dźwięków lub słów. Tiki proste to np.: chrząkanie, szczekanie, czkawka, mruczenie, pogwizdywanie. Tiki złożone to: sylaby, słowa, fragmenty zdań, powtarzanie zasłyszanych sylab lub słów.
Tiki czuciowe to krótkotrwałe i powtarzające się doznania somatyczne na skórze wyraźnie zlokalizowane w konkretnej części ciała. Objawami tików czuciowych mogą być: uczucie mrowienia skóry, swędzenie, łaskotanie, uczucie gorąca
Leczenie tików nerwowych u dzieci i nastolatków odbywa się głównie przez terapię poznawczo-behawioralną polegającą na ćwiczeniu kontrolowania tików i zmniejszeniu ich oraz przez psychoedukację i techniki relaksacyjne.
Psychoterapię indywidualną dzieci i młodzieży prowadzoną w nurcie poznawczo-behawioralnym wykorzystujemy również w leczeniu fobii. Stosujemy w terapii poznawczo-behawioralnej wiele technik takich jak systematyczna desensytyzacja (odwrażliwianie) polegająca na stopniowym oswajaniu reakcji lękowej poprzez stopniowe konfrontowanie się ze sytuacją lękową.
Rodzaje fobii występujące u dzieci i młodzieży:
fobie specyficzne (tj. związane z określonym obiektem lub sytuacją)
fobia społeczna, również szkolna (lęk w sytuacjach, w których dziecko przebywa w grupie rówieśniczej)
Agorafobia (lęk przed otwartymi przestrzeniami), Ailurofobia (lek przed kotami), Akrofobia (lęk wysokości), Androfobia (lęk przed mężczyznami), Arachnofobia (lęk przed pająkami), Emetofobia (lęk przed wymiotami), Kynofobia (lęk przed psami), Hemofobia (lęk przed krwią), Klaustrofobia (lęk przed zamkniętymi przestrzeniami), Mizofobia (lęk przez zanieczyszczeniami), Nyktofobia (lęk przed nocą, ciemnością), Odontofobia (lęk przed dentystą, leczeniem zębów), Ofidiofobia (lęk przed wężami), Zoofobia (lęk przed zwierzętami).
Warto rozważyć konsultację u specjalisty psychoterapeuty dzieci i młodzieży, gdy dostrzegamy problem nadmiernego lęku u dziecka, narastających tików czy innych trudności o podłożu lękowym i emocjonalnym zanim pojawią się objawy znacznie wpływające na jakość życia i zdrowia dziecka.
Przebieg konsultacji z psychoterapeutą:
Pierwsze spotkanie odbywa się z samymi rodzicami, kolejne już z dzieckiem. Podczas pierwszego spotkania, psychoterapeuta przeprowadza z rodzicami wywiad, który obejmuje informacje na temat rozwoju dziecka, sytuacji rodzinnej, funkcjonowania w środowisku szkolnym. Pozwala on na rozpoznanie problemu z jakim zgłaszają się rodzice oraz poznaniu historii i aktualnej sytuacji życiowej dziecka. Psychoterapia prowadzona jest w formie 45 min. sesji, 1 raz w tygodniu. Czas trwania terapii (liczba i częstotliwość spotkań) jest określany razem z terapeutą.